Expositie | za 8 december 2018 | 12:00 - 17:00
Van 1 tot en met 16 december is in Huis Kernhem de expositie ‘Mensenkind’. In de expositie zijn beelden en gedichten samengebracht: gewassen rietpentekeningen en acrylschilderijen van beeldend kunstenaar Marcel Verbrugge, geïnspireerd op gedichten van Marnix Niemeijer. Een bijzonder samenwerkingsverband.
De gedichten, die onder de titel ‘Opname van opzij’ zijn uitgegeven, zijn verbonden met een langdurige opname van de dochter van Marnix Niemeijer vanwege psychoses. Ze hebben Marcel Verbrugge geïnspireerd tot het maken van zijn beeldend werk. Werk met een ziel.
“Als iets mijn ziel raakt, voel ik mij verbonden” – Marcel Verbrugge
Marcel Verbrugge: “Voorjaar 2017 vertrouwde Marnix mij zijn gedichten over zijn dochter toe. Hij zocht beelden bij zijn woorden, hij zocht gehoor bij zijn verhaal, zijn wens om woorden en beelden dienstbaar te maken. Het stapeltje gedichten lag op tafel, vluchtig las ik ze door, het duurde even, toen weer gelezen en nog eens gelezen. Ik voelde mij aangesproken, taal verbindt, zijn woorden raakten mij diep, zorg, voelbaar verdriet, troost en hoop, onverwacht draaide er als een film een reeks beelden in mijn hoofd – ikzelf ben dan niet de regisseur. Ik zag toen vogels, paarden, wolven, een mensenkind, een wolvenkind, leegte, isolement, oer, oergrond, archetypen, een onvoorwaardelijke liefde. Door dieper weten, voelen en de beelden in mijn hoofd te abstraheren kom ik al tekenend tot de kern… zo gaat dat nou altijd.”
“Wederzijdse afhankelijkheid is een belangrijke waarde in het leven” – Marnix Niemeijer
Marnix Niemeijer: “Wederzijdse afhankelijkheid is een belangrijke waarde in het leven. Het is een gegeven in de betekenis dat het je gegeven wordt en dat je het kunt geven. We geven en vinden gehoor, we kijken elkaar in de ogen. De expositie ‘Mensenkind’ wil dit tevoorschijn roepen.”
De getoonde beelden en woorden vormen een dunne lijn van leven, waarin verlies en dreiging hand in hand gaan. Niet alleen voor de persoon in kwestie maar ook voor hen daaromheen. Tegelijkertijd laten ze tekenen van hoop zien, hoe klein ook. Door het steeds maar weer zoeken van de ander, met geduld en liefde; door open te staan voor wat onverwacht je pad kruist.
Over Marcel Verbrugge
Uit zijn oeuvre als beeldend kunstenaar spreekt de fascinatie voor de kwetsbaarheid van het menselijk lichaam en voor de schoonheid daarvan.
Marcel heeft zich altijd meer laten leiden door de zeggingskracht van het thema dan door blinde trouw aan een bepaalde techniek of stijl. Zo ook, wanneer hij zijn onderzoekende geest op de verschijningsvormen van de mens richt.
Hij voltooide zijn opleiding tot vrij beeldend kunstenaar aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Arnhem. In 2008 werd hem de Cultuurprijs van de gemeente Ede uitgereikt.
Over Marnix Niemeijer
Marnix Niemeijer is al jaren werkzaam als directeur en bestuurder in organisaties op het terrein van internationale noodhulp (waarvoor hij jarenlang in Bangkok woonde), belangenbehartiging voor mensen met een verstandelijke beperking, samenwerking & armoedebestrijding, en nu onderwijs. Hij publiceerde in 1992 de veelgeprezen bundel Tweegebieden.
‘Opname van opzij’ is na vijfentwintig jaar zijn tweede bundel. Vakgenoten en recensenten zijn geraakt en onder de indruk van het werk.
‘Alle gedichten wemelen van tederheid en taalvaardigheid – en toch beschrijven ze een werkelijkheid die voelt als een stomp in de maag.’, aldus Rien van den Berg, dichter en recensent.
En de Stadsdichter van Utrecht Peter Knipmeijer zegt het volgende: ‘Men heeft het in recensies vaak over ‘urgente poëzie’ maar wat mij betreft is dit een van de zeldzame keren dat dat label klopt.’